کد مطلب:5381
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:123
اشاره به بخش های دین
«دین»، مجموعه ای از حقایقی است كه فراگیر و دربرگیرنده این امور است:
1 - اموری اعتقادی كه باید آن ها را به دل سپرد و بدون شك و شبهه، باورشان داشت.
2 - احكامی كه باید به آنان، در شعاع اراده و نیّت و بر محور آزادی انتخاب و آگاهی، عمل كرد.
گرچه تمام احكام اگر برای خدا و به نیّت تقرّب عمل گردد، عبادت است، ولی ویژگی عبادات آن است كه با رعایت شرائط آن، از جمله تقرّب، راهی است برای ایجاد ارتباط و علاقه بیش تر با خداوند متعال، زیرا خدای دوست انسان را به «تاج كرامت عقل و هوش»، گرامی داشت تا براین اساس، حقائق جهان و دین را بشناسد.
«وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ...» [1] ؛ همانا فرزندان آدم را گرامی داشتیم، و تكریم كردیم.
با پذیرفتن دین و پیروی كردن از آن، كرامت و بزرگواری انسان محقق می شود.
تذكّر: قابل توجه است كه همین احكام و برنامه ها، مسایل و دستورهای اخلاقی را نیز فرا می گیرد، هرچند بعضی، آن ها را بخش سوّمی از دین عنوان كرده اند.
بر این اساس، بخش «عقائد»، پایه و اساس بخش «احكام» است، زیرا قِوام دین و ملاك بندگی است و بدون آن، انسان تا ابد در جهنّم باقی خواهد ماند.
[1] سوره اسراء »17« آيه 70.